یکشنبه بود که رفتم دانشگاه فاطمه اینا واسه گرفتن مدرک طرح ض ی ا ف ت اندیشه که تابستون مشهد برگزار شد ... چون خودشون تماس گرفته بودن بدون معطلی کارم انجام شد شکرخدا ... از اون طرف میخواستم برم دانشگاه خودمون که اس اومد استاد نیومده و کلاس تشکیل نمیشه ... منم یه نگاه به ساعت انداختم ... یه نگاه هم به مزار صاحبخونه ی دانشگاه ... خیلی تشنه بودم یه بطری آب گرفتم و رفتم سمت مقبره ... حس و حالی که اونجا داشتم مثال زدنی بود ... خدایا شکرت که زیارت قبر مطهر این شهید روزی م شد ... دلم نمیخواست برگردم اما نزدیک اذان ظهر بود ... به خودم قول دادم بازم اینجا بیام ...به نظرم همین یه بیت واسه توصیف حال دلم کفایت میکنه : ای که مرا خوانده ای ... راه نشانم بده ...
پ ن :
بعدا نوشت : با وجود تلاش های مدیر گروه عمومی ، رییس آموزش گواهی گذروندن درس انقلاب رو قبول نکرد و مجبورم تابستون به جای 4 واحد عمومی 6 تا بردارم :| مسخره کردن ما رو :| یعنی داشت اشک م درمیومدا :| مقصر اصلی هم کسی نیست جز آقای محمدی که نگفته بود باید فرم مهمانی بگیرم بعد برم چون دانشگامون گیره همینطوری قبول نمیکنه :| هی خدا ! این همه کلاس این همه امتحان حضوری و آنلاین :| هیچی به هیچی :|