برام نوشتن خیلی سخته اما مینویسم ش تا دلم آروم بشه و کمتر بهش فکر کنم . صبح نزدیک های نه بود که چشمام باز کردم رفتم دیدم هنوز نمره م نیومده . ساعت یازده بود که دوتا از دوستام اس داده بودند چند شدی منم سریع چک کردم ... نمره م خیلی بهتر از اونی بود که فکرش میکردم . به دوستام راستش گفتم . یکی شون اس داد ای وای عزیزم من 12 شدم . منم گفتم خداروشکر . به اون یکی زنگ زدم بعد من من کردن نمره ش از من بیشتر گفت اما میدونستم راست نمیگه بهش سفارش کرده بودم نمره مو درست کنه اما گفت یادم رفت اصن به استاد نگفتم اما من ترم پیش به خاطرش رفتم دانشگاه از استاد براش 9.9 گرفتم تا مشروط نشه خیلی مهربون بودنم خوب نیست ... وقتی درس خوندی چرا قبل امتحان قسم میخوری نخوندم چرا بهم باید دروغ بگیم چرا ابراز ناراحتی کاذب بکنیم تظاهر به دلسوزی بکنیم من که میدونم خوشحال میشه از اینکه نمرم کمتر شده ازش بعدش باهام مهربون تر میشه ... عصر رفتم بیرون اومدم خونه کیک درست کردم ... دلم میخواد قوی باشم آخه آدم ها در گرو اعمال شون ن اگه کم شدم بیشتر ش تقصیر خودمه ترم یک معدلم خیلی خوب شد اما این دو ترم ... بازم خداروشکر به خاطر همه چیز.
پ ن : الان دلم میخواد صدای فلوت بشنوم و بالای یه کوه بشینم .
دلم میخواد صبح چشم هام باز کنم وقتی پنجره رو باز کردم جایی باشم که تا چشم کار میکنه سبزه زار ببینم.
من که هیچ راهی به مغزم نمیرسه.
فکر نکنم اصلا باشه ... فقط خدا میدونه ...
یادم باشه شروع کنم به نوشتم اهداف م و چندتا از فیلم های مورد علاقم رو بخرم.